تشخیص چهره بیش از یک دهه است که در گوشی های هوشمند وجود داشته، اما تنها پس از اینکه اپل Face ID را در iPhone X به عنوان روشی بسیار امن تر برای تشخیص چهره معرفی کرد، سازندگان گوشی های اندرویدی توجه بیشتری به این موضوع کردند.
به سرعت به روزهای کنونی رسیدیم و آن دسته از کسانی که اولین استفاده کنندگان از تشخیص چهره سه بعدی ایمن هستند، همه این ایده را کنار گذاشته اند، به جز اپل که هنوز ۱۰۰% روی Face ID سرمایه گذاری می کند.
چرا چنین اتفاقی پیش آمد؟ آیا می توانیم روی تشخیص چهره سه بعدی حساب کنیم که دوباره به گوشی های غیر از اپل باز می گردد؟
اولین گوشی با قابلیت تشخیص چهره
اندروید “اولین” بود، اما از تشخیص چهره مبتنی بر تصویر با ایمنی کمتر استفاده می کرد
مشخص کردن یک گوشی خاص و معرفی آن به عنوان اولین دستگاهی که تشخیص چهره را در گوشی های هوشمند به ارمغان آورد دشوار است دلیلش این است که شناسایی چهره در واقع به عنوان یک ویژگی نرم افزاری، بخشی از یک به روزرسانی بزرگ اندروید به جای راه لانچ دستگاه، به نمایش درآمد. اما این ویژگی با اندروید ۴.۰ Ice Cream Sandwich عرضه شد! در آن زمان، Samsung Galaxy Nexus نخستین گوشی ای بود که سکوی راه اندازی برای این نسخه جدید اندروید بود، بنابراین از نظر فنی این دستگاهی است که افتخار «اولین بودن» را به دست می آورد، اما به زودی پس از آن، ده ها و صدها دستگاه به اندروید ۴.۰ به روز شدند و عملکردهای آن را نیز دریافت کردند. در آن زمان گوگل این ویژگی را “بازگشایی با چهره” نامید.
وقتی برای اولین بار Face Unlock را آزمایش کردیم، شک داشتیم. در ابتدا به این نتیجه رسیدیم که Face Unlock خیلی ایمن نیست، ما تایید کردیم که این ویژگی به راحتی توسط یک عکس فریب می خورد و مشکل جزئی دیگری با ویژگی وجود دارد.. اگر ریش یا سبیل داشته باشید همچنان کار می کند! اما این کار بسیار دشوارتر خواهد بود و در تشخیص شما مشکل بیشتری خواهد داشت، به خصوص اگر مدتی است که ریش خود را کوتاه نکرده باشید.
و اگر کنجکاو بودید، همه این ها در اواخر سال ۲۰۱۱ اتفاق افتاد، بیش از ۱۰ سال پیش!
سال بعد، گوگل که قبلاً امنیت Face Unlock را با به روزرسانی اندروید ۴.۲ به نام نسخه Jelly Bean بهبود بخشیده بود، یک لایه امنیتی اضافی اختیاری به نام «بررسی زنده بودن» اضافه کرد، که اساساً از کاربران می خواست برای باز کردن قفل گوشی چشمک بزنند. با فعال کردن «بررسی زنده بودن»، بازی Face Unlock با یک تصویر، اگر نگوییم غیرممکن، اما بسیار دشوارتر شده بود.
این پیشرفت خوبی بود، با این حال، در سال های بعد، به نظر می رسید که Face Unlock عمر خود را کرده است. بله، هنوز هم به عنوان یک ویژگی در سیستم اندروید گنجانده شده بود، اما بدون هیچ پیشرفت واقعی و با فهرستی مستند از نگرانی های امنیتی که بسیاری را از استفاده از آن منع کرد. آن زمان، اسکنرهای اثر انگشت، سریع، به اندازه کافی ایمن برای استفاده جهت پرداخت ها، کارکرد در تاریکی و در کل بسیار قابل اعتمادتر بودند. Face Unlock دیگر با وجود اسکنر اثر انگشت به نوعی فراموش شده بود تا اینکه آیفون Xمعرفی شد.
Face ID خیلی بالاتر و مفیدتر از Face Unlock اندروید بود
یک سیستم جدید انقلابی که کپی کردنش سخت بود!
آن زمان، یعنی در سال ۲۰۱۷، صفحه نمایش edge-to-edge به موضوع اصلی بحث در گوشی های هوشمند اندرویدی تبدیل شد. مفاهیم مربوط به دستگاه های آینده نگر که همگی حول یک صفحه نمایش بزرگ می چرخیدند. ما در مورد معیارهایی مانند نسبت صفحه نمایش به بدنه صحبت می کردیم و حتی فکر داشتن یک قاب بزرگ تر به نظر عقب افتاده بود.
اپل به صورت غیر منتظره ای آیفون X را با ویژگی جدید رونمایی کرد. ما فکر می کنیم به جرات می توان گفت افراد زیادی انتظار نداشتند که Face ID نه تنها به عنوان یک ویژگی جدید وارد شود، بلکه کاملا جایگزین Touch ID شود و مسیر آینده آیفون ها را مشخص کند.
همانطور که احتمالاً می دانید Face ID با Face Unlock اندروید متفاوت است. در حالی که Face Unlock از دوربین جلو استفاده می کند و اساساً عکس های منطبق را اسکن می کند، Face ID در آیفون ها یک سیستم کامل از سنسورها از جمله یک flood illuminator است که ۳۰۰۰۰ نقطه را برای نقشه برداری از چهره شما به صورت سه بعدی نشان می دهد و نمی توان آن را با یک تصویر دو بعدی ساده دور زد. این یک سطح کاملا متفاوت از امنیت است.
قبل از همه گیری Covid، Face ID یک راه حل کاملاً بدون استرس به نظر می رسید، در بسیاری از موارد بسیار راحت تر و سریع تر از اسکنر اثر انگشت هم عمل می کرد.
تاریخچه ای کوتاه از گوشی های اندرویدی عالی با Face ID
چند سازنده گوشی تلاش کردند، اما به آن پایبند نبودند
البته گوشی های اندرویدی متوجه این حرکت اپل شدند. سامسونگ چند سال قبل از آیفون X به راه حل مخصوص به خود به نام اسکنر عنبیه مشغول بود، اما اکنون سایرین با یک ناچ کاملا مستقل و سیستمی از سنسورهای مشابه آیفون X به آن ملحق شدند.
آیفون Xدر سپتامبر ۲۰۱۷ عرضه شد
هواوی میت ۲۰ پرو، در اکتبر ۲۰۱۸ منتشر شد
Google Pixel 4 XL، در اکتبر ۲۰۱۹ معرفی شد
یک سال پس از آیفون X، هواوی، گوشی میت ۲۰ پرو خود را معرفی کرد، گوشی ای که به نظر ما تا به امروز قابل توجه است. با یک ناچ بسیار شبیه به آیفون، سیستم تشخیص چهره سریع و ایمن داشت که درست مانند آیفون ها کار می کرد، البته اگر سریع تر نباشد. Mate 20 Pro همچنین دارای یک اسکنر اثر انگشت سریع در صفحه نمایش بود که یک راه حل عالی است، بنابراین می توانید انتخاب کنید که از کدام یک استفاده کنید یا در صورت تمایل از هر دو استفاده کنید! متأسفانه، هواوی با سیستم تشخیص چهره درخشان خود چندان سازگار نبود و فقط آن را در سری Mate قرار داد، و البته همه ما تقریبا مشکلات این شرکت را پس از قرار گرفتن در لیست تحریم نهادهای ایالات متحده می دانیم.
سال بعد گوگل نیز به این گروه پیوست. سری Pixel 4 با یک سیستم حتی پیچیده تر از حسگرها عرضه شد: دوربین‌های IR، پروژکتور نقطه ای و flood با هم کار م ی‌کردند و در ترکیب با رادار Soli، گوشی می توانست پیش بینی کند که چه زمانی آن را در دست می گیرید تا سریع تر از همیشه قفل را باز کند. ناگفته نماند، رادار به کنترل های اضافی مانند ژست های هوا برای سوایپ بین آهنگ ها اجازه می داد.
اما برند بزرگ دنیای اندروید یعنی سامسونگ چطور؟ گلکسی نوت ۷ که در سال ۲۰۱۶ عرضه شد، یک سال قبل از آیفون X، در واقع اولین گوشی سامسونگ بود که دارای اسکنر عنبیه چشم بود. این فناوری کمی سخت بود، با این حال، اغلب شما را ملزم می کرد که گوشی خود را به طرز عجیبی به صورت خود نزدیک کنید و اغلب اسکن ها کند یا نادرست بودند، بنابراین سیستم می توانست به طور خودکار به تشخیص چهره مبتنی بر تصویر کمتر ایمن تبدیل شود. سامسونگ به بهبود اسکنر عنبیه خود ادامه داد، اما پس از چند سال، بلاخره تسلیم شد و گلکسی اس ۱۰ و همچنین سری نوت ۱۰ در سال ۲۰۱۹ بدون ویژگی اسکن عنبیه ایمن تر عرضه شدند و تنها به تشخیص چهره مبتنی بر تصویر دو بعدی متکی بودند.
جمع بندی
در نهایت اندروید چه راه کاری دارد؟
کمی گیج کننده است که چرا سازندگان گوشی های اندرویدی در مجموع از این ویژگی کناره گیری کردند، در حالی که این ویژگی روی دستگاه هایی مانند سری پیکسل ۴ و هواوی میت ۲۰ به خوبی کار می کرد. Mate 20 به طور خاص نشان داد که می توانید هم اثر انگشت سریع و هم تشخیص چهره ایمن را در یک دستگاه داشته باشید بدون این که واقعاً چیزی را قربانی کنید.
ظاهراً گوگل نگرانی‌های مربوط به عمر باتری را دلیلی برای عدم استفاده از سیستم بازگشایی با چهره در پیکسل ۶ عنوان کرده است، اما ما حدس می زنیم که اگر از بسیاری از کاربرانی که از کند بودن اسکنر اثر انگشت در آن دستگاه ها ناامید شده اند، بپرسند، اکثر آن ها از داشتن این گزینه بدشان می‌آید و از نبود آن راضی تر هستند.
به هر حال، به نظر می رسد حداکثر انتظاری که این روزها از سازندگان گوشی های اندرویدی داریم، در بهترین حالت، تشخیص چهره معمولی و مبتنی بر تصویر است. در حال حاضر هیچ تولیدکننده بزرگ گوشی اندرویدی، پرچم داری ندارد که بتواند تشخیص چهره سه بعدی را انجام دهد و ما نیز در مورد داشتن این ویژگی توسط هیچ نسخه بزرگی که در آینده نزدیک برای عرضه برنامه ریزی شده است، اطلاعی نداریم.
آیا واقعا داشتن یک ناچ کمی بزرگ تر برای یک سیستم Face ID مانند کابوس است که مانع از استفاده سازندگان گوشی های اندرویدی از این ویژگی مفید می شود؟ نمی‌دانیم، اما آرزو می کنیم سازندگان گوشی های اندرویدی به یاد بیاورند که چگونه همین چند سال پیش ما گوشی هایی با قفل سه بعدی چهره، اسکنر اثر انگشت و عمر باتری عالی داشتیم و تا جایی که ما به یاد داریم، مردم آنها را دوست داشتند.